Vrouwelijke kunstenaars bestonden altijd, maar werden lang genegeerd; huidige tentoonstellingen corrigeren dit en geven hun perspectief eindelijk zichtbaarheid. Bestaat er zoiets als vrouwelijke kunst, of een vrouwelijke blik? Daar gaat Carla van Bree het over hebben tijdens deze lezing.

Vrouwelijke kunstenaars lijken de laatste jaren bezig aan een inhaalslag. Te lang bewust of onbewust genegeerd in het Nederlandse en wereldwijde kunstlandschap worden de toppers van toen en nu gepresenteerd in solo- en groepstentoonstellingen. Zo werden de laatste jaren exposities gewijd aan Artemisia Gentileschi, Paula Rego, Suze Robertson en Magdalena Abakanowicz. Iris van Herpen krijgt tussen september 2025 en maart 2026 een grote presentatie in de Kunsthal in Rotterdam. En dit zijn maar een paar voorbeelden.

Bestaat er zoiets als vrouwelijke kunst, of een vrouwelijke blik?

Dit onderwerp roept wel een aantal vragen op: bestaat er zoiets als vrouwelijke kunst, of een vrouwelijke blik? Waren de vrouwelijke kunstenaars altijd in de minderheid, en waren ze er zelfs ooit helemaal níet? Hoe komt het dat ze zo lang nauwelijks een podium kregen? In de jaren ’80 constateerden de Guerilla Girls een enorm kwantitatief verschil in werk van mannelijke en vrouwelijke kunstenaars in bekende museumcollecties en voerden ze op ludieke wijze actie hiertegen (‘Moeten vrouwen naakt zijn (nl. als onderwerp op een schilderij) om in een museum te komen?’).

Lezing

In de tweede helft van de lezing bespreken we een actuele tentoonstelling van een vrouwelijke kunstenaar, dat wordt een verrassing.

Aanmelden

Inclusief koffie/thee in de pauze en na afloop een drankje.
Aanmelden via onderstaande knop.

Deze activiteit is in samenwerking met NUT Langstraat.